We zijn vanmorgen om 7 uur opgestaan en hebben om 8 uur ontbeten. Gelukkig net nadat de grote groepen vertrokken zijn uit de eetzaal. Vlak bij het restaurant zagen we een paar vossen. Natuurlijk trok dat de aandacht van velen, maar de vossen waren op hun hoede. Als er te veel volk naderde, gingen ze verder.

Later zijn we gaan wandelen naar een punt met uitzicht op de Torres. Her en der zag je mensen, al dan niet in groepjes, in het berglandschap lopen. Het is een wandeling met hindernissen: een gewone brug, dan een hekje dat in een plas water stond waardoor het moeilijk werd om het droog ter passeren, vervolgens een hangbrug met dunne ijzeren kabels (waarover slechts 2 personen tegelijk mochten), dan moest er een snel stromend watertje overbrugd worden. Aanvankelijk leek het een onmogelijkheid, totdat een jong stel ons voorging. Zich afzettend tegen een schuine wand, dan via een hoopje stenen en over een boomstammetje, bereikten zij de overkant zonder natte voeten te krijgen. Dat trucje hebben we dus gekopieerd.

Deze tocht heeft wel een aanslag op de kuiten gedaan, soms was het zo stijl dat je beter zijwaarts naar boven kon lopen om je kuitspieren te ontlasten.

We kregen een lichte regenbui, zodat de bergtoppen weer verhuld waren.

Al met al hebben we zo'n 3 uur gelopen vanaf ons hotel naar het uitzichtpunt. (Heen en terug zo'n 9 km.)

Ondanks dat het onderweg begon te regenen, hebben we enorm genoten van de tocht. Het is ook een verademing om weer een frisse neus te halen en niet alleen maar in de auto te zitten.

Om een uur of vijf begon het weer hard te regenen en een uur later scheen de zon weer. Het weer verandert hier met het uur.

Zijn aan het einde van de middag naar een presentatie (colloquium) geweest over de condor die hier leeft. Het was best interessant hoe die beesten hier leven. De vogel die we gisteren zagen is naar alle waarschijnlijkheid een buzzerd-eagle geweest.

De inspanning van de dag heeft wel zijn tol geëist, Jane voelde zich niet lekker en had weinig trek in eten. Dus was het vanavond een lichte maaltijd. Het is nu negen uur en het waait behoorlijk hard. Blij dat we dat niet tijdens onze wandeling hadden.

22 januari 2011

We zijn weer in Puerto Natales aangekomen, het is onze laatste dag in Chili.

Morgen vertrekken we om zeven uur met de bus naar Argentinië. Morgenochtend gaat de wekker weer om kwart voor 5.

Maar terug naar vandaag: Nederland heeft drempels, maar het traject in en rond het N.P. Torres del Paine heeft meer kuilen dan Nederland drempels heeft en vandaag hebben we er heeeeel veel gehad.

We hebben ongeveer 150 kilometer over onverharde wegen gereden met 'wasborden', kuilen, enz. Maar het park maakt alles goed: met zijn toendra's, dieren, meertjes, watervallen, bergen (met of zonder wolken), wind en regen.

We duiken zo de hot-tub in om lekker bij te komen van alles wat we in Chili hebben gezien. De auto wordt opgehaald en vanaf nu laten we ons vervoeren. Na het eten gaan we ons voorbereiden op Argentinië.