Het is alweer donderdag en we hebben nog ruim drie weken voor de boeg, een heerlijke gedachte. Vandaag hebben we ons verplaatst naar het nationale park Torres del Paine: een rit van zo'n 150 kilometer waarvan 100 kilometer over onverharde wegen. Met onze pick-up die wat hoger op zijn poten staat rijdt het over deze wegen beter dan met een sedan.

We hebben onderweg veel gezien, zoals een roofvogel die vlak voor de auto nog net omhoog vloog (we weten nog niet wat voor een vogel het was maar hij was groot). Later kwamen we een kudde schapen tegen die door een ranchero met zijn honden gedreven werd. In het park zagen we verder nog flamingo's, zwartnekzwanen, guanaco's (Chileense lama's), nandoes (Chileense struisvogel), tevensvele mooie uitzichtpunten (onder andere uitzicht op een groen meertjes). In het park ging de weg in kwaliteit nog verder achteruit. Slingerend om de vele kuilen, heuvel op en af, over een bruggetje zo breed als de auto (één stuurfout en je had de brugleuning te pakken). Andere bruggen hadden twee of drie planken naast elkaar en veel plezier om er over te komen. Jane kreeg het er Spaans benauwd van. Maar we zijn er gekomen. Het uitzicht op de Torres tijdens de rit was mooi, ondanks dat er ook wolken rond de toppen hingen. Het weer was perfect: 17 graden en volop zon. Voor morgen voorspellen ze nog hogere temperaturen. Ook de wind valt vandaag mee (d.w.z. in de dalen). Voor de volgende dagen verwachten ze weinig wind (20 meter per uur). Hier is dat 'windstil'.