Valparaiso naar Puerto Varas
Om 4.30 uur ging onze wekker af. Jane had de avond tevoren al bij de receptie aangekondigd vroeg te vertrekken. Er zou een simpel ontbijtje zijn (brood met jam, koffie en thee) om half 6.
Om 5.45 uur werden we op onze kamer gebeld dat ons ontbijt beneden klaar staat. Sympathiek nietwaar.
Jane heeft voor Frans een broodje gesmeerd om het onderweg op te eten. Zelf nam ze een stukje cake en een paar slokjes koffie. Ondertussen had Frans de bagage al in de auto geladen.
6.05 uur vervolgden we onze weg de stad uit. Route 68 was wel aangegeven, maar slechts eenmaal. We verdwaalden bijna in dat doolhof van kleine straatjes naar boven en naar beneden. We zijn gedraaid en uiteindelijk bij de haven terechtgekomen. Gelukkig vonden we snel de autoweg naar Santiago. Getankt en snel doorgereden naar het vliegveld. Alles verliep verder voorspoedig. Aankomst bij Hertz Rental rond 8.00 uur. Een kwartier later waren we ingecheckt voor onze vlucht naar Puerto Montt. Bij de gate zagen we Starbucks waar we warme chocolademelk hebben gedronken. Nog even ons eigen verslag bijgewerkt en gewacht totdat we konden inchecken.
Bij aankomst in Puerto Varas was het wel even wennen. De temperatuur was van plus 30 naar plus minus 20 graden gegaan, maar in het zonnetje uit de wind was het zeer aangenaam.
We hebben in Puerto Varas meer dan een half uur gezocht naar ons onderkomen en toen we het vonden viel het hard tegen. Meer dan een hostel was het niet en er werd tot laat in de avond gewerkt onder ons raam, dus rusten was er niet bij (vermoeid na het vroege opstaan om naar het vliegveld te rijden). We zijn rond een uur of twee uit ons 'hostel' gevlucht. Puerto Varas is een leuk en gezellig toeristisch stadje aan een groot meer met uitzicht op 3 vulkanen. Uiteindelijk zijn we in een restaurant gaan eten. Onze maaltijd bestond uit een kommetje met allerlei vissoorten dat klaargemaakt was in olijfolie met een beetje limoen. Jane had er nog een timbaaltje Hindurijst bij. Dat laatste was gele rijst met lenteuitjes, nootjes, rozijntjes en paddestoeltjes. Natuurlijk hebben we dit geheel gecompleteerd met een glas verfrissende witte wijn. Het was zalig en maakte de hele dag weer goed.
De eerste week is goed verlopen de temperatuur was zeer goed (plus 30 graden). De mensen zijn vriendelijk en eerlijk, het eten is heerlijk en we zijn verbrand.
Wezagen veel zwervers in Santiago en Valparaiso, maar in het merendistrict hebben we ze nauwelijks gezien. Honden en katten zijn er in overvloed. Ze zien er wel goed doorvoed uit, maar leiden een straatleven. ‘s Avonds beginnen ze te leven, terwijl ze overdag overal liggen te slapen.
We zitten nu veel zuidelijker en de temperatuur gaat naar beneden, maar de kans op verbranden is vele malen groter.
Onze tweede auto is weer een Hyundai, maar met veel meer deuken. Het rijdt en dat is het belangrijkste. Al moet ik zeggen, na een half uurtje rijden krijg ik last van mijn rug en benen (korte zitting en slechte ondersteuning in de rug).
Het is nu 20.00 uur, de zon schijnt nog volop en de werklui zijn nog steeds bezig met het houtwerk aan de onderkant van ons raam buiten. (Zagen, boren, timmeren.) Ben benieuwd tot hoe laat dit doorgaat.
Morgen wordt een dag van wandelen naar de watervallen, we zitten dan in een nationaal park voor twee dagen.
Valparaiso
We zijn weer on-line. Zijn gearriveerd in Valparaiso, een havenplaats met 3 miljoen inwoners. De temperatuur is iets gedaald (22 graden).
Hebben zo'n 4 uur gereden van Cunaco naar hier. Na aankomst zijn we meteen de stad in gegaan. Met een kabelbaantje zijn we naar een uitkijkpunt gegaan met een mooi uitzicht over de haven. Vervolgens weer door de stad geslenterd en een hapje gegeten.
Met een volle maag zijn we (via steile straten) naar ons hotel gegaan, dat vrij hoog ligt.
Dit was een kort dagje, want we vertrekken morgenochtend voor dag en dauw naar Santiago airport voor de vlucht naar Puerto Montt (het merendistrict).
Cunaco
Dinsdag 11 januari zijn we in Cunaco aangekomen bij ons bed & breakfastadres. Het is een huis met 4 gastenkamers, een gezellige woonkamer en een heerlijke tuin met terrasjes en een zwembad.
Cunaco is een gehucht vlak voor Santa Cruz. Daar hebben we het museum bezocht. Het is een uit de hand gelopen priveverzameling met van alles wat. Niet alleen verband houdend met wijn en de productie ervan, maar ook een schitterende verzameling sieraden uit de Incaperiode en rond die tijd. Verder van koetsen tot auto´s (een heel kleine kopieafdeling van Louwman in Wassenaar). Van fototoestellen, de eerste typmachines, oude telefoons en een dito -centrale, oude wastobbes, de voorloper van de stofzuiger. Ook streekgebonden objecten ontbraken niet. Eigenlijk te veel om op te noemen. Zeer de moeite waard. Het stadje Santa Cruz is niets bijzonders.
We hebben maar vroeg gegeten (rond half 5), want ook hier zijn ze gewend om ´s avonds erg laat warm te eten. In het restaurant, dat bij het plaatselijke hotel hoort, was het goed eten.
Teruggekomen in onze accommodatie hebben we heerlijk nog even kunnen relaxen, de een op de computer en de ander met een puzzelboekje. Helaas was er geen internetverbinding.
Omdat wij de enige gasten waren, nodigde onze gastvrouw ons uit om ‘s avonds een wijntje te drinken. Om 9 uur werden we verwacht. Ze had een fles Los Vascos (cabernet sauvignon), dat uit deze regio komt, geopend en had er chorizo (plakjes worst) met Roquefortkaas en crackertjes bijgedaan. Dit is een fijn vakantiegevoel dat we nog even willen vasthouden: relaxt en met heerlijke temperaturen, zelfs 's avonds laat nog.
Colchagua wijndistrict
Na een zeer uitgebreid ontbijt om 8 uur, zijn we rond half 10 vertrokken. Onze gastvrouw had voor ons een tour gereserveerd bij een wijnhuis.
Het plaatsje Apalta was niet moeilijk te vinden, echter het wijnhuis voor onze tour was moeilijker te vinden. We hebben en folder van huis meegenomen waarop stond ‘Las niñas de Apalta', waarheen we zijn gereden. Helaas was niemand aanwezig. Een vrouwtje dat aan het vegen was kon ons niet helpen, maar belde om versterking. Toen die gearriveerd was bleek dat er alleen een proeverij mogelijk was: conclusie 'verkeerd huis'. Terug op onze weg hadden we iets gezien van 'Clos Apalta / Lapostolle'. Bij het hek werden we al opgevangen door een poortwachter. We konden aansluiten bij de tour die net was begonnen. We zagen de grote houten vaten waarin de druiven worden gedaan. Onder hoge druk worden de druiven geperst en opgeslagen. Na verloop van tijd wordt de wijn overgeheveld naar kleinere vaten die weer in een andere ruimte wordt geplaatst waar het een jaar blijft. Dan gaat het weer naar een andere, lager gelegen opslagplaats voor nòg een jaar. We sloten af met een proeverij van 3 wijnen: een witte en 2 rode. Tegelijkertijd werd een schatkamer onthuld waar de gebottelde wijnen waren opgeslagen.
Dit is een relatief jong wijnhuis, zeer modern (niet alleen qua architectuur). Het is een schitterend gebouw van 6 etages, waarvan we maar een paar hebben doorlopen. Ook werd getoond hoe het gebouw in de granieten rotsen is geplaatst. Altijd koel dus. De grond voor de wijnranken is gravel. We zijn nog langs het wijnhuis Montes gereden, dat een ouder huis is. Apalta/Lapostolle moet zich nog bewijzen. In deze vallei zijn een aantal huizen gevestigd.
De totale tour duurde een uur.
Vervolgens zijn we gaan lunchen in een restaurant dat ons aanbevolen is, nl. El Candil. Dit lag een eindje buiten Santa Cruz. We hebben er voortreffelijke visgerechten gegeten, niet alleen oogstrelend maar ook tongstrelend. Daarna boodschapjes gedaan voor ons 'avondeten' en hebben de auto volgetankt.
In Santa Filomena teruggekomen hebben we heerlijk buiten gezeten (met laptop en boekjes). Dat was rond kwart over 3.
Al met al weer een heerlijk relaxte dag met bloedhete temperaturen.
(Helaas kunnen we de foto's nog niet uploaden. Blijven het proberen.)
zondag 9 januari, Santiago
Na een vertraagde vlucht uit Amsterdam moesten we in Parijs rennen om ons vliegtuig naar Santiago de Chili te halen. Gelukkig stond een dame van Air France ons bij de gate op te wachten om ons voor te gaan van gate F naar E. In 35 minuten hadden we het anders nooit zelfstandig gehaald, want Charles de Gaulle is onbekend terrein voor ons. De vluchten zijn verder voorspoedig verlopen en zelfs de koffers zijn gelukkig meegekomen. Hebben zowaar redelijk geslapen.
Bij het vliegveld stond een busje ons al op te wachten voor transfer naar ons hotel.
Eindelijk is onze vakantie begonnen. Met een drankje op het terras zijn we even bijgekomen, want onze kamer was nog niet gereed. Hebben eventjes geslapen, daarna water gekocht. De avond hebben we afgesloten met een maaltijd op het hotelterras.
Na een hele goede nachtrust èn een goed ontbijt zijn we op deze zondag aan onze trektocht begonnen. Met de metro naar station Baquedano, om van daaruit verder te lopen naar het punt om met de kabeltram naar de top van 'Cerro de San Cristóbal' te gaan. We waren blij dat we dit 's morgens deden, want om 10.15 uur was het al aardig warm op deze heuvel. Een groot peloton fietsers (veelal bezweet en uitgeput) was al neergestreken na een vermoeide klim van bijna 300 meter. Vervolgens zijn we verder gelopen naar het presidentieel paleis, het Plaza de Armas, de 'Catedral' en het Mercado Central. Dit is een overdekte vismarkt met visrestaurants. Vermoeid hebben we toen maar de 'Turistik'bus genomen voor een tour langs alle bezienswaardigheden van Santiago.
Rond half 6 kwamen we terug in ons hotel. De dagtemperatuur was 32 graden.
zondag 9 januari, Santiago
Na een vertraagde vlucht uit Amsterdam moesten we in Parijs rennen om ons vliegtuig naar Santiago de Chili te halen. Gelukkig stond een dame van Air France ons bij de gate op te wachten om ons voor te gaan van gate F naar E. In 35 minuten hadden we het anders nooit zelfstandig gehaald, want Charles de Gaulle is onbekend terrein voor ons. De vluchten zijn verder voorspoedig verlopen en zelfs de koffers zijn gelukkig meegekomen. Hebben zowaar redelijk geslapen.
Bij het vliegveld stond een busje ons al op te wachten voor transfer naar ons hotel.
Eindelijk is onze vakantie begonnen. Met een drankje op het terras zijn we even bijgekomen, want onze kamer was nog niet gereed. Hebben eventjes geslapen, daarna water gekocht. De avond hebben we afgesloten met een maaltijd op het hotelterras.
Na een hele goede nachtrust èn een goed ontbijt zijn we op deze zondag aan onze trektocht begonnen. Met de metro naar station Baquedano, om van daaruit verder te lopen naar het punt om met de kabeltram naar de top van 'Cerro de San Cristóbal' te gaan. We waren blij dat we dit 's morgens deden, want om 10.15 uur was het al aardig warm op deze heuvel. Een groot peloton fietsers (veelal bezweet en uitgeput) was al neergestreken na een vermoeide klim van bijna 300 meter. Vervolgens zijn we verder gelopen naar het presidentieel paleis, het Plaza de Armas, de 'Catedral' en het Mercado Central. Dit is een overdekte vismarkt met visrestaurants. Vermoeid hebben we toen maar de 'Turistik'bus genomen voor een tour langs alle bezienswaardigheden van Santiago.
Rond half 6 kwamen we terug in ons hotel. De dagtemperatuur was 32 graden.